Znaleziony w Brazylii w 1 910 roku, podzielony i oszlifowany stał się ojcem całej rodziny klejnotów o łącznej wadze 200 tysięcy karatów. Klejnotów rozchwytywanych, gdyż jego barwę również zmieniono na morskoniebieską przez ogrzewanie. Do dzisiaj wszystkie ?brzydkie” akwamaryny zmienia się tą metodą na najpiękniejsze, prawdziwie morskie, l co ciekawe, barwy kamieni zmieniane są przez podgrzewanie już od setek, a może nawet od tysięcy lat, a współczesna nauka, mimo tak znacznego rozwoju fizyki i chemii, nie potrafi opisać ani wyjaśnić zachodzących przy tym procesów. Nie potrafili tego dokonać także alchemicy ani tym bardziej jubilerzy w starożytności. Mimo to właśnie w starożytności, prawdopodobnie przez przypadkowe wrzucenie kamienia szlachetnego do ognia, odkryto możliwość zmiany barw przezroczystych kryształów. Ale odkrycie to jeszcze nie wszystko. Trzeba ponadto zbadać warunki, w jakich proces ten przebiega najlepiej – temperaturę i czas przetrzymania kryształu w ogniu, szybkość podgrzewania i szybkość chłodzenia, i wiele innych. Jak tego dokonać, gdy nie wiemy, na czym polega zjawisko. Pozostaje tylko jedna droga – próby i doświadczenia. Zanim uzyska się prawidłowe rezultaty, można zniszczyć wiele drogocennych kryształów. Ale jeśli się uda… l prawie zawsze, gdy doświadczenie się udało, sposób barwienia był chroniony jako największy sekret. Mistrz, który zdobył wiedzę,’chronił jej zazdrośnie przed innymi i dopiero tuż przed śmiercią przekazywał swojemu najstarszemu synowi lub najlepszemu uczniowi. A jeśli nie zdążył, jeśli umarł gwałtowną, przedwczesną śmiercią, tajemnica umierała wraz z nim. W ten sposób zaginęła olbrzymia część wiedzy naszych przodków, wiedzy, którą musimy zdobywać od nowa.
Zostawiam swój komentarz:-)
Możliwość dodawania komentarzy nie jest dostępna.