Otrębami nazywamy pozostałość uzyskaną po zmieleniu ziarna i odsianiu mąki; są to głównie okrywy owocowo-nasienne ziarna z warstwą aleuronową oraz zarodki. Rozróżnia się otręby grube, większej zawartości włókna, oraz drobne, o mniejszej jego zawartości bogatsze w części mączyste. Z nowoczesnych młynów uzyskuje się otręby dokładnie odsiane z mąki, a tym samym mniej wartościowe w żywieniu zwierząt. W porównaniu z ziarnem otręby zawierają więcej białka, związków mineralnych, witamin i włókna. Ich skład chemiczny waha się w szerokich granicach, zależnie od stopnia przemiału, jakości ziarna oraz od ilości zanieczyszczeń, takich jak piasek, ziemia lub dodane w celu zafałszowania zmiotki i mielone poślady, często zawierają też nasiona chwastów oraz łuski. Przy niskim stopniu przemiału po odsianiu mąki uzyskuje się różne mączki pastewne, zawierające mniej niż 50% łusek. Najczęściej dodawane są do nich zmiotki z młynów, składające się z rozkurzonej mąki i różnych drobnych zanieczyszczeń. Nie zanieczyszczone otręby i mączki pastewne stanowią dobrą paszę dla zwierząt, o działaniu dietetycznym. Obecnie wykorzystuje się je głównie jako komponenty przemysłowych mieszanek treściwych. Przy przemiale 82% otrzymuje się z 1 tony pszenicy około 160 kg otrąb.