Bohaterowie tragedii greckich to zawsze postacie bardzo złożone, o rozbudowanej psychice. Sofokles, autor najwybitniejszych chyba greckich tragedii, swoim bohaterom powierzał zadania, które i tak były determinowane przez przeznaczenie, starożytne fatum przed którym nie było ucieczki. Tak też było z Edypem. Król Edyp, bohater, tragedii o tym samym tytule, po tym jak dowiedział się od wyroczni jakie jest jego przeznaczenie, próbuje przed nim uciec. Nie wiem, że fatum i tak musi się wypełnić.
Przez lata Edyp żyje na swoistym wygnaniu, wiedzie samotne życie, unika drogi do ojczystego kraju i rodziców. Nie chce przecież, żeby przepowiedni spełniła się, jej wizja przeraża go najbardziej na świecie. Zgodnie z przepowiednią Król Edyp ma zabić swojego ojca i po tej zbrodni poślubić własną matkę. Zbiegi okoliczności i losu Edypa sprawiają, że nieświadomie wypełnia przepowiednię dotyczącą swojego życia. Jest na wskroś postacią tragiczną, bo o wszystkim dowiaduje się po fakcie jest załamany, ale dostępuje katharsis.
